یکى از مسایلى که در هنگام تجویز و تنظیم سمعک باید به آن دقت داشت، قضیه ى از دست دادن حساسیت لازم سیستم حلزون در جاهایى که میزان افت زیاد است، مى باشد که از آن با نام Desensitization یاد مى شود.
این مساله باعث مى شود چون حلزون حساسیت لازم و کافى را در آن ناحیه ى فرکانسى ندارد، تقویت صدا در آن نواحى و به ویژه وقتى سطح شدت بیشتر شود، به جاى بهتر شدن شرایط درک گفتار و کیفیت صداى تقویتى، شرایط درک گفتار و کیفیت صدا بدتر شود و کاربر دچار ناراحتى و آزار صوتى شود و براى جبران این وضعیت، ولوم سمعک را کم مى کند و به همین دلیل با این حرکت، دیگر چیزى نمى تواند بشنود و کلا درکش دچار اختلال مى شود و به نزد شما مى آید در حالى که شاکى از عدم درک گفتار و بلند بودن صداها و آزاردهندگى آنها است و چون شما در متون خوانده اید که براى درک بهتر گفتار در نویز باید میزان بهره را در نواحى فرکانسى بالا زیاد کنید، دوباره میزان تقویت را در این نواحى زیاد مى کنید، در حالى که غافل از این مساله هستید. معمولا این قضیه در افت هایى رخ مى دهد که در نواحى فرکانس بالا و در حد شدید به بعد و با الگوى شیب دار تندى است. یکى از علایم این حالت ممکن است این باشد که شما با کاهش میزان تقویت در نواحى فرکانس بالا مى بینید که درک فرد و کیفیت صدا بهتر مى شود. این قضیه را یکى از افسانه هاى ادیولوژى دنیا، مرحوم دنیس بایرن، کشف کرده است و هم اکنون در فرمول NAL-NL2 در نظر گرفته مى شود.
پس، گاهى اوقات، براى بهتر شنیدن نیاز است که برعکس عمل کرد! و این یکى دیگر از شگفتى هاى رشته ى ادیولوژى و هنرهاى ادیولوژیست ماهر است!

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *