سمعک موقت

سمعک موقت

در این متن می خواهیم در مورد قانون سمعک موقت توضیحاتی بدهیم.

يك نكته اى كه در متون سمعك و دانشگاه ها به آن اشاره نمى شود، استفاده از سمعک موقت است. عينك موقت و براى مطالعه وجود دارد ولى هرگز سمعک موقت وجود نداشته است. شايد در بحث علمى، سمعک موقت جايگاهى ندارد و بايد سمعك به صورت دايم زده شود. اما در آيين نامه ى تجويز و تنظيم سمعك اين بند به صريح آمده است

كه “اگر در كودكان، افت انتقالى پايدارى وجود داشته باشد، براى اينكه كودك يا نوزاد در معرض افت شنوايى و اثرات جانبى آن قرار نگيرد و ضمنا (اينجا به بعد جالب است) اگر از لحاظ آناتوميكى شرايط طورى باشد كه منافاتى با تجويز سمعك BTE وجود نداشته باشد، اديولوژيست بايد اقدام به تجويز سمعك BTE كند”.

“بند” حساس و پر از بحثى است كه هر كسى نمى تواند اين را به راحتى قبول كند ولى نص صريح آيين نامه است. شايد تعداد مخالفان اين بند زياد باشند ولى به هر حال يكى از بندهاى قطعى آيين نامه ى تجويز و تنظيم سمعك آمريكا براى اطفال است.

اين بدان علت است كه افت شنوايى انتقالى پايدار اثراتى دستكم از افت شنوايى حسى عصبى ندارد. اين مساله بر روى موش ها و همچنين در انسان ديده شده است كه افت انتقالى مداوم در دوران رشد كودكى باعث اختلال شنيدارى مركزى (CAPD) مى شود و اين اختلال چيزى است كه اگر اثر مخربش بيشتر از اثر مخرب افت حسى عصبى نباشد، كمتر از آن نيست.

نكته ى ديگرى كه در اين آيين نامه است، اين است كه چون افت هاى اندك (منظور همان Minimal hearing loss) باعث مى شود طفل در معرض خطرات رشدى و تحصيلى قرار بگيرد، پس بايد تقويت به عمل آيد، ولى در اين موارد بهتر است با تجويز سيستم FM صورت بگيرد.

نكته ى ديگر اين آيين نامه كه برايم خيلى جالب است اين است كه در افت هاى يكطرفه، اگر طرف ناسالم به گونه اى است كه امكان تقويت آن وجود دارد، حتما بايد سمعك براى آن طرف تجويز شود.

اين آيين نامه يكى از قوى ترين آيين نامه هاى اديولوژى در حيطه ى تجويز و تنظيم سمعك در دنيا است كه تيم قوى آن را تدوین و گردآورى كرده اند.

برای خرید تنظیم و تعمیر انواع سمعک با ما در تماس باشید.