بیماری‌های گوش خارجی

در این متن قصد داریم در مورد بیماری‌ های گوش خارجی صحبت کنیم.

به خارجی‌ ترین قسمت گوش که شامل لاله گوش و مجرای گوش است، گوش خارجی (outer ear) گفته می‌شود. وظیفه این بخش جمع‌ آوری صداها و انتقال آن‌ها به گوش میانی است. ساختار لاله گوش به‌گونه‌ ای است که به جهت‌ یابی کمک کند. بیماری‌ هایی که معمولاً در این بخش مشاهده می‌ شود (بیماری‌ های گوش خارجی) همراه با التهاب و قرمزی هستند.

برای کاهش درد و رفع التهاب در این قسمت از گوش لازم است به پزشک مراجعه کنید. اختلالات بسیاری وجود دارد که می‌توانند از عوامل بیماری‌ های گوش خارجی باشند؛ بنابراین لازم است با شناخت بیشتر آنها از وقوع آنها جلوگیری نماییم. به‌ طور کلی عفونت‌ های گوش خارجی همراه با درد و التهاب قرمز رنگ است. عفونت‌ ها انواع مختلفی دارند و ممکن است در سنین گوناگونی رخ دهد.

این نوع عفونت‌ ها ممکن است با کم‌ شنوایی و عوارض مختلفی همراه باشد. به‌ طور کلی پارگی‌ های پرده تمپان یا به عبارتی پرده گوش از نمونه‌ های بیماری‌ های گوش خارجی است. در ادامه به جزئیات بیشتری می‌پردازیم.

انواع اختلالات و عفونت‌های گوش خارجی:

 اوتیت حاد محدود:

اوتیت حاد محدود یا متمرکز به علت عفونت فولیکول‌های موهای این بخش از گوش رخ می‌دهد. به این نوع از عفونت Folliculitis گفته می‌شود و عموما به ندول‌های پوستی Furuncle تبدیل می‌شود. علت بروز این نوع از عفونت معمولاً به‌خاطر نوعی استافیلوکوکوس است. ندول‌ها قادر هستند منجر به عفونت غدد گوش و انسداد مجرای شنوایی شوند. به دلیل رطوبت بالا و گرمایی که در مجرای گوش وجود دارد، مقاومت پوست در برابر عفونت‌ها کمتر می‌شود. این بیماری عموماً در فصل و ماه‌های تابستانی شیوع بیشتری دارد. در صورت مشاهده علائمی از این بیماری به سایت ماهان سمعک مراجعه کنید و مشکل خود را با پزشک متخصص در میان بگذارید.

اوتیت حاد و منتشر:

یکی دیگر از بیماری‌ های گوش خارجی این بیماری است. اوتیت حاد و منتشر تحت عنوان گوش شناور (Swimming ear) شناخته می‌شود. این نوع عفونت گوش خارجی معمولاً در روزهای تابستانی به علت وجود رطوبت بالا رخ می‌ دهد. گرما و رطوبت منجر به افزایش سطوح کراتینه در گوش می‌شود و این عامل به‌ تنهایی قادر است منافذ فولیکولی را مسدود کند. این نوع عفونت در صورت شنا کردن و حمام رفتن زمینه را برای رشد باکتری‌ ها در مجرای شنیداری فراهم می‌ کند. در این صورت گوش خارجی نسبت به حرکات لاله گوش و جا به‌ جایی بسیار حساس است.

 

تشکیل نشدن گوش خارجی (آنوشیا):

این اختلال زمانی رخ می‌ دهد که به‌ صورت مادر زادی لاله و سیستم خارجی گوش تشکیل نشود. بروز چنین اختلالی می‌ تواند یک‌ طرفه یا دو طرفه باشد. این نوع از بیماری‌ های گوش خارجی با چشم غیر مسلح قابل تشخیص است. عوارض ناشی از این بیماری به سطح و شدت بیماری بستگی دارد. گاهی این اختلال فقط لاله گوش را درگیر خود می‌ کند. اما در برخی موارد حتی سیستم گوش داخلی و حلزونی را نیز درگیر می‌کند. این نوع اختلال علاوه بر افت شنوایی به‌صورت بارز، اعصاب گوش را نیز درگیر می‌کند.

اختلال Aural Adenoma:

این اختلال به علت وجود تومور های غدد ترشحی مجرای شنوایی است. این عارضه می‌تواند بخش‌ های مختلف غدد ترشح‌کننده سیستم شنوایی را در برگیرد. در اکثر موارد برای تشخیص این نوع اختلال نیازمند معاینات دقیق میکروسکوپی هستیم. علائم این بیماری بسیار خفیف است مگر درصورتی‌که تومور به‌اندازه ای بزرگ باشد که بتواند مجرای شنوایی را مسدود کند و باعث کاهش سطح شنوایی شود. درد نشان‌دهنده سطح وخیمی از این نوع اختلال است.

Aural Polyp:

پولیپ شنوایی یا Aural Polyp به دلیل پارگی پرده گوش رخ می‌دهد. در پی پارگی پرده گوش و تداوم ترشحات پایدار و عفونت‌های فعالی که در گوش خارجی وجود دارد این اختلال شکل می‌گیرد. این تداوم ترشحات پایدار و عفونت‌های فعال موجب تجمع سلول‌های سطحی و اپی‌تلیال در گوش میانی و خارجی می‌شود. تجمع این سلول‌ها در گوش خارجی منجر به پولیپ می‌شود. بسته به سطح و شدت پولیپ شنوایی افت می‌کند. برای تشخیص و درمان این نوع بیماری‌ های گوش خارجی می‌توانید به سایت ماهان سمعک مراجعه کنید.

 

پریکندریت لاله گوش:

یکی از بیماری‌ های گوش خارجی این بیماری است. این اختلال جزو عوارض اوتیت‌های مزمن گوش میانی و خارجی دسته‌بندی می‌ شود. تداوم و گسترش عفونت توسط شیارهایی که در انتهای مجرای گوش به وجود آمده است، سبب بروز پریکندریت می‌ شود. همچنین قابل‌ ذکر است صدمات و جراحات زیر جلدی لاله گوش می‌ تواند یکی از عوامل بروز این نوع اختلال باشند.

چنین اختلالاتی بیشتر در کشتی‌ گیران دیده می‌شود و در آخر منجر به پدیدآمدن گوش گل‌کلمی (گوش گل‌کلمی به گوشی گفته می‌شود که به‌خاطر ضربات و سایش‌های شدید و بدون حد، بدشکل و ضخیم شده است.) خواهد شد. به طور معمول عامل بروز این نوع عفونت Pseudomonas aeruginosa است.

Collapsed Canal:

انسداد باریک مجرای گوش یا یا Collapsed Canal یک نوع دیگر از بیماری‌ های گوش خارجی است . مجرای ورودی گوش خارجی به دلایل مختلف مسدود می‌شود. رایج‌ترین دلیل وقوع آن به علت استفاده بیش از حد و مداوم از هدفون است و چنین شرایطی باعث افت شنوایی انتقالی می‌شود.

عفونت لاله گوش:

یکی از بیماری‌ های گوش خارجی عفونت لاله گوش می باشد. لاله گوش نیز می‌ تواند درگیر عفونت شود. در این حالت لاله گوش قرمز و ملتهب می‌شود و بسیار دردناک است. عفونت لاله گوش عموماً در کشتی‌ گیران و شناگران رخ می‌ دهد. علت بروز این نوع از عفونت می‌تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی باشد.

عامل عفونت گوش می‌تواند باکتریایی، ویروسی و قارچی باشد. این نوع اختلال سبب افت شنوایی نمی‌شود اما اگر درمان نشود ممکن است آثاری بر روی گوش شما بگذارد و موجب بدشکلی گوش شما شود.

برای درمان این نوع اختلال لازم است از داروهای ضدباکتریایی و ویروسی به‌صورت خوراکی یا به‌صورت تزریقی استفاده شود. برای تشخیص و درمان این بیماری به پزشک متخصص مراجعه کنید و از خوردن دارو و آنتی‌بیوتیک به‌صورت سرخود پرهیز نمایید.

 

برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد انواع بیماری های مربوط به گوش به مقاله های بیماری های گوش داخلی و بیماری های گوش میانی مراجعه کنید .